สนามฟุตบอลแอนฟิลด์เปิดใช้งานเมื่อปี 1884 โดยมีจอห์น ออร์เรลล์ เป็นเจ้าของ และผู้บุกเบิก ซึ่งสังเวียนดังกล่าวอยู่ติดๆกับสวนสาธารณะแสตนลี่ย์พาร์คและนัดประเดิมสนามนัดแรกคือ เป็นการพบกับระหว่างเอิร์ลสทาวน์กับเอฟเวอร์ตัน เมื่อวันที่ 28 กันยายน 1884 และก็เป็น"ทอฟี่เมน" ถล่มไป 5-0
สนามแอนฟิลด์ เคยให้สโมสรร่วมเมืองอย่างเอฟเวอร์ตันเช่าเพื่อใช้ในการฝึกซ้อม และทำการแข่งขันจนกระทั่งในปี 1892 แต่เอฟเวอร์ตันก็ย้ายออกไปใช้สนามของตัวเองโดยตั้งชื่อกูดิสัน ปาร์ค เนื่องจากความขัดแย้งกันในเรื่องค่าเช่า ส่งผลให้ จอห์น โฮลดิ้ง เจ้าของสนามแอนฟิลด์จึงตัดสินใจสร้างทีมใหม่ขึ้นมาเพื่อเล่นที่สนามแห่งนี้ ซึ่งก็คือสโมสรลิเวอร์พูลนั่นเอง
ช่วงเวลานั้นแอนฟิลด์สามารถรองรับแฟนบอลได้ประมาณ 60,000 คน และมีความจุ 55,000 ที่นั่ง จนกระทั่งปี 1990 เทเลอร์ รีพอร์ต รายงานเหตุการณ์การถล่มของอัฒจันทร์ที่สนามฮิลส์โบโร่ ทำให้พรีเมียร์ลีกจึงมีคำสั่งให้ทุกสนามเปลี่ยนจากอัฒจันทร์ยืนเป็นแบบนั่งทั้งหมดในฤดูกาล 1993-94 ความจุจึงลดลงเหลือ 45,276 ที่นั่ง
จากผลการวิจัยของเทอลร์ รีพอร์ต ได้ผลักดันให้
มีการสร้างอัฒจันทร์ใหม่ทางด้าน เคมลีน โร้ด สแนด์ ในปี 1992 ซึ่งตรงกับการครบรอบ 100 ปีของการก่อตั้งสโมสรจึงตั้งชื่อว่าเซนเทเนร สแตนด์เป็นชั้นพิเศษที่ถูกเพิ่มในฝั่งถนนแอนฟิลด์เนื่องจากข้อจำกัดในการขยายความจุที่นั่งของแอนฟิลด์ ลิเวอร์พูลได้ประกาศแผนเสนอให้ย้ายไปสนามแสตนลีย์ พาร์ค เมื่อเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2002 แผนนี้ถูกอนุมัติในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2004 และในเดือนกันยายน 2006 สภาเมืองลิเวอร์พูลได้อนุมัติสัญญาเช่า 999 ปี ทำให้ลิเวอร์พูลได้รับอนุญาตให้สร้างสนามแห่งใหม่ใกล้สแตนลี่ย์ ปาร์ค ภายหลังจากการซื้อสโมสรโดยจอร์จ จิลเลตต์และทอม ฮิคส์
ในเดือนกรกฎาคม 2007 สโมสรได้นำเสนอแผนใหม่ที่ออกแบบและเสนอโดยบริษัท เอชเคเอส เมืองดัลลัส สหรัฐอเมริกา โดยปรับความจุเป็น 76,000 ที่นั่ง มูลค่าการลงทุน 300 ล้านปอนด์ (ประมาณ 15,000 ล้านบาท) ต่อมาเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2008 เนื่องจากมูลค่าเหล็กกล้าในตลาดระหว่างประเทศสูงขึ้น ทำให้มูลค่าการลงทุนต้องเพิ่มขึ้นเป็น 400 ล้านปอนด์ ฮิคส์และจิลเล็ตต์จึงตัดสินใจยุติการสร้างไปโดยปริยาย
โครงสร้าง และสิ่งอำนวยการสะดวก
แอนฟิลด์จุผู้ชมได้ทั้งหมด 45,276 ที่นั่ง แบ่งออกเป็นสี่ด้าน ได้แก่ฝั่งแอนฟิลด์ โร้ด, ฝั่ง เดอะ เซนเทนารี่ย์ สแตนด์, เดอะ ค็อป และเมน สแตนด์ โดยอัฒจันทร์ด้านแอนฟิลด์ โร้ด กับ เดอะ เซนเทนารี่ย์ สแตนด์ แบ่งเป็นฝั่งละ 2 ชั้น ขณะที่ เดอะ ค็อป และเมน สแตนด์ แบ่งเป็นฝั่งละชั้น ซึ่งประตูทางเข้าสนามแอนฟิลด์ มีมากถึง 80 ประตู
อัฒจันทร์ฝั่งเดอะค็อปมีความจุสูงที่สุด (12,409) มากกว่าในบรรดาอีก 3 ด้านที่เหลือ ส่วนแอนฟิลด์ โร้ด, เดอะ เซนเทนารี่ย์ สแตนด์ และเมน สแตนด์ มีความจุอยู่ที่ 9,074 คน, 11,762 คน และ12,227 คน ตามลำดับ ขณะที่อัฒจันทร์ฝั่งซึ่งมีความเก่าแก่มากที่สุดคือด้าน เมนโร้ด โดยสร้างเสร็จสมบูรณ์ในปี 1982 ส่วนฝั่งเซนเทนารี่ย์ สแตนด์ เมื่อก่อนมีโครงสร้างเพียงชั้นเดียว ก่อนจะมาขยายเป็นสองชั้น ในปี 1992
แอนฟิลด์ โร้ด สแตนด์ ตั้งอยู่ฝั่งซ้ายของเมน สแตนด์เป็นอัฒจันทร์ไว้รองรองแฟนบอลทีมเยือน ซึ่งแอนฟิลด์ โร้ด ถูกปรับขึ้นใหม่ในปี 1965 ก่อนที่เก้าอี้จะถูกแต่งเติมสีสันในปี 1982 อีกทั้งอัฒจันทร์ฝั่งแอนฟิลด์ โร้ด เพิ่งถูกต่อเติมให้เป็น 2 ชั้น ในปี 1998
